Laatste blog vanuit Oz....

Hoi hoi lieve allemaal!

Ja, hier issie: deel 2 van de Oostkust. We hopen dat jullie genoten hebben van onze vorige blog. Laten we maar meteen beginnen met het resterende gedeelte. Wat begint in Brisbane. We moesten per se naar deze stad, want we wilden hier onze visums voor Thailand aanvragen. Had ook in Sydney gekund, maar 6 dagen voor de vlucht naar Bangkok is erg krap vonden wij. Omdat we niet wisten waar het Thaise Consulaat zat moesten we eerst op zoek naar het informatiecentrum (of internetshop) in het centrum. We hebben eerst een uur verdwaald rondgereden in Brisbane, wat een grote stad en wat veel 1richtingswegen... Ook het parkeren was een hele opgave. We waren impulsief een ondergrondse parkeergarage ingereden, maar deze bleek 15 dollar voor een half uur te zijn! Snel draaien, en hup, die garage uit! Gelukkig uiteindelijk een niet zo'n dure plek gevonden voor een half uurtje. Bij het informatiecentrum het adres van het consulaat gekregen en dus snel er heen gereden. We waren een half uur voor sluitingstijd daar, maar helaas was het wel te laat om de aanvraag te doen. We moesten de volgende dag om 9.30u terug komen. Argh, nog een dag in deze stad....
Omdat de drukte ons niet beviel, besloten we naar een andere buitenwijk te rijden waar wat parkjes waren. In deze buitenwijk was overigens ook een kantoor van Spaceships, dus daar zijn we nog even gaan klagen over het brandende lampje. Na een telefoontje door de jongen achter de balie, kregen we te horen dat het om een elektrisch foutje in de auto ging en dat de olielevel dus helemaal niet laag is. 'Maar hoe verklaar je dan dat we er al 2 liter bij hebben moeten gooien?' We kregen alleen een verontwaardigd gezicht van de jongen terug. We hadden toen de verantwoordelijk bij Spaceships gelegd, mocht de motor toch echt gaan roken. Het is goed met ze... Maar hup, tijd voor ontspanning. En deze gevonden in eerst een klein parkje (10 minuten wandelen) en daarna in New Farm Park langs de rivier die door Brisbane heen loopt. Daar ook gewandeld en tevens gekookt, gegeten en 's avonds lekker met een zak chips genoten van het uitzicht. Deze nacht de auto geparkeerd in een doodgewone woonstraat en daar geslapen. Lekker makkelijk!
De volgende dag snel ons visum aangevraagd, een uurtje gewacht en vervolgens weer onze paspoort met de belangrijke stempel opgehaald. Snel Brisbane uit, richting Surfers Paradise. Daar moest een hele hoge toren (325 meter) zijn met uitzicht over de stad en de zee. Dat wilden we wel doen. Na wat zoeken de toren gevonden, onze auto in de gratis ondergrondse parkeergarage gedropt en kaartjes gescoord. Mooi korting gekregen met onze 'internationale studentenkaarten'. Of ze uberhaupt geldig zijn voor desbetreffende korting, daar kijken ze in Australie toch bijna niet naar.... hebben we geleerd.
Eerst even een lunch gedaan op het strand voordat we naar boven gingen. Het was erg lekker weer, dus daar wilden we gebruik van maken. Toen tijd om naar boven te gaan, naar verdieping 77! Een supersnelle lift bracht ons daarheen. Boven een uurtje genoten van het uitzicht, zo gaaf! Er hingen ook kaarten, foto's en informatie van andere leuke dingen in en rondom Surfers Paradise. Bjorn zag hiertussen Springbrook National Park staan en dat sprak ook Esmee aan. Datzelfde moment besloten we om die middag er nog heen te rijden. Echte stadsmensen zijn we niet, we houden meer van de natuur. Zo gezegd, zo gedaan en later op de middag gearriveerd in het park. De dag afgerond met een lookout (Wunburra) over de gorge, met in de verte Surfers Paradise. Die nacht sliepen we, hoe handig, op de parkeerplek bij deze lookout. De volgende dag was een reeks van mooie dingen!
Als eerste de lookout bij Purlingbrook Falls en na even twijfelen ook de 2 km lange wandeling (incl. 450 treden naar beneden) gemaakt, die ons bracht naar de onderkant van de waterval. Vooral het feit dat je er onder door kon lopen beviel ons wel! De wandeling bleek achteraf ook helemaal niet zwaar te zijn, heerlijk! De Hardy's lookout hierna is niet echt benoemingswaardig, maar de Canyon lookout en de wandeling naar Twin Falls gaf ons weer gevoel van 'WOW'! Vooral de rotsen op de weg naar de Twin Fall en de regenboog die voor de waterval liep was echt een mooi plaatje! De Goomoolahra Falls en de Best of All Lookout waren ook weer prachtig! De laatste gaf ons uitzicht over Surfers Paradise, Byron Bay en heel wat bergen en bomen. Bij deze lookout was ook nog een meer dan 2000 jaar oude boom, de Antarctic Beech Tree, die al in de groei was voordat Jezus in zijn kribje lag en een krantenwijk had. Na de lunch sloten we het park af met de National Bridge, wel een stukje verderop. Hier konden we een 1 km lange wandeling doen rondom, boven, onder en naast de waterval, die de vorm van een brug had. Ook weer super mooi! Dezelfde dag zijn we nog naar Byron Bay gereden om daar de lookout bij de vuurtoren te bezoeken. Men zegt dat je hier veel walvissen en dolfijnen kan spotten dus dit konden we niet overslaan. In de verte hebben we inderdaad weer wat walvissen gezien. Helaas te klein om een foto van te maken.

's Avonds richting Ballina gereden om daar, voordat we gingen slapen op een restarea langs de highway, de accu van onze camera op te laden. We zochten hiervoor een leuk cafe en uiteindelijk beland bij een espressobar, waar we overheerlijke hot chocolate dronken, terwijl onze accu in de oplader hing. We moesten wel buiten, onder een soort van tent, op een hele comfortabele bank zitten, want binnen was geen plek meer. Het zat binnen namelijk vol met een grote groep motorrijders. 1 man (Stuart) kwam bij ons staan om wat te kletsen, gezellig. En een tijdje later kwam de ober ons vertellen dat de groep ons een kom soep aanbiedt. Stuart moet hier wel achter gezeten hebben, die moet gedacht hebben 'die arme backpackers daar buiten op de bank'. We namen de pompoensoep met beide handen aan en wat hebben we ervan genoten. Toen ons bordje leeg was en de accu vol, hebben we de groep nog bedankt. Ze wezen ons nog op een mooie slaapplek bij een strand, 7km terug, waar je stiekem en dus gratis kan overnachten. Dat hebben we dus even gecheckt, maar omdat er een 'no-camping' sign stond durfden we het toch niet aan. Toch maar naar onze eerder geplande gratis restarea langs de highway. Maar of dat nou zo fijn was? Want om 6 uur 's morgens hoorden we ineens een haan kukelen. En na Esmee's wc-bezoek was het pad ineens bezet door dezelfde haan. Ze kunnen niet vliegen, maar zijn wel zo onvoorspelbaar, vandaar dat Esmee toch maar even besloot over het hek langs het pad te klimmen. En wat leuk, tijdens ons ontbijt zijn we ineens omsingeld door de haan en zijn 10 kippetjes.
Deze dag was Coffs Harbour aan de beurt. Waar we eerst het strand gingen bekennen en daarna een wandeling langs de rivier deden. We hadden een voucher om gratis te kanoen door deze rivier, maar we hadden net een douche gehad bij een tankstation en onze Nederlandse Biesbosch-trauma, daar zijn we nog niet overheen. Dus laat dat kanoen maar zitten... Zo hadden we ook genoeg tijd over om naar Dorrigo te rijden. Daar was ook weer een park met watervallen en lookouts. Het was 20 km de bergen in, dus onze auto heeft weer haar best moeten doen. Bij de Dorrigo rainforest centre nog een skywalk gedaan (een lang en hoog pad met uitzicht over het park) en daarna aan de andere kant van het dorp nog een waterval gespot (Dangar Falls). Omdat we er niet konden/wilden slapen zijn we terug gegaan naar de rainforest centre gegaan om daar de skywalk by night te doen (spannend!) en daar te slapen op de parkeerplaats. 's Nachts dacht Esmee de hendel van de autodeur te horen, alsof hij werd gelift door iemand. Maar er was niemand te zien en geen voetstappen te horen. Misschien toch een tak die op de auto viel? Hoe dan ook, het duurde even voordat Esmee weer in slaap viel. De kou die echt extreem was, maakte het er ook niet makkelijk op, brr....
's Morgens nog even een ochtendwandeling van 2,8 km naar Crystal Creek Fall gemaakt. Ook weer ontzettend mooi! En toen op naar Port Macquirie. Hier hebben we dolfijnen gezien!!! Terwijl we zaten te lunchen op een kleine pier zagen we ze van 10 meter afstand uit het water springen. Gaaf! Eindelijk!
Na dit dorp was Blue Mountains onze volgende en laatste (snik) bestemming. Na heel wat uurtjes rijden begon het ineens hard te regenen. Dus in Bilpin, waar een gratis slaapplek was, hebben we ons wat zitten vervelen. Bjorn heeft (in de regen!) nog wel wat hout gesprokkeld en ergens te drogen gelegd, zodat we 's avonds na het avondeten kampvuur hadden. Het waaide erg hard dus het vuur was erg onvoorspelbaar, en daardoor weer moeilijk om onszelf op te warmen. Maar ach, het gaat om het idee! Na het kampvuur nog even een DVD'tje gekeken en toen slapen. Over die DVD's: we waren in Cairns begonnen met 4 DVD's en je kunt ze onderweg met andere spaceships-auto's of op de kantoren ruilen, lekker handig!

De volgende dag naar het dorpje Blackheath gereden, om daar vandaan een tal van wandelingen te doen in de Blue Mountains. En wat hebben we veel gedaan! Als eerste een lookout vanaf (of op?) Mount Banks, daarna de Walls lookout (een 20 minuten lange wandeling naar een cliffrand) en vervolgens een lookout vanaf Mount Victoria. Daarna de Bridal Veil Fall (180 meter hoog), mooi mooi. Hierna zijn we naar de Baltzer lookout gereden. We moesten onze auto 5 km van deze lookout vandaan zetten, want 1 km verder was een onbegaanbare weg voor onze auto en de 4km daarna was alleen voor voetgangers en fietsers. Maar we wilden het graag doen, want 10 meter verder naar links van deze lookout was de Hanging Rock te zien, zo vertelde de man van het informatiecentrum. En deze Hanging Rock staat op de kaft van de Lonely Planet (reisgids voor Australie), dus een must do. Wel van de andere kant, maar dat maakt niet uit. Dus na een stevige wandeling van 50 minuten kwamen we bij de Baltzer lookout en wat gaaf was het daar! Via de cliff zijn we naar het verste puntje (die 10 meter van de Baltzer lookout af) gelopen, om daar op het uiterste randje van de cliff te staan en foto's te maken van de Hanging Rock. Erg hoog, dus erg spannend, vooral met de harde wind die er stond en geen railingen te bekennen. De weg terug 50 minuten lang nagenoten van wat we zagen, om vervolgens weer verder te gaan naar de Pulpit Rock. Wederom een lookout over de Blue Mountains, maar dan wel met een nog hardere wind. We moesten ons aan de railing vast houden! De dag sloten we af met Perry's lookdown, de Anvil Rock (een aparte steen op de berg) en de Wind Eroded Cave (een stuk rots dat over de jaren heen door de wind vervormd was). De nacht sliepen we 7,5 km van het dorpje af, diep tussen de gorge, op een gratis slaapplek. Daar ook weer een lekker kampvuurtje gebouwd om op te warmen. Winterse nachten in Australie zijn echt koud!!
De volgende dag nog snel de Evans lookout, de Valley View en een hele reeks van andere lookouts gedaan, voordat Katoomba aan de beurt was. Ook weer een dorp, maar dan erg toeristisch. Het stond er vol met tourbussen en de Aziaten met te grote camera's vlogen ons om de oren. (1 Japanse/Chinese vrouw vond het zelfs leuk Esmee aan de arm te trekken om met haar groep op de foto te gaan, smile!) Ook met parkeren merkten we het: 3,80AUD voor een uurtje parkeren bij het informatiecentrum waar meteen de Echo Point/Three Sisters (jawel, ook een lookout) was. Snel besloten de auto verder weg te zetten, waar het gratis is. Dan maar 15 minuten langer lopen...
Na deze 2 lookouts de hele middag nog gevuld met, hoe raad je het, weer andere lookouts met bijbehorende wandelingen. Ook weer erg mooi! Wellicht zullen de foto's die we plaatsen meer zeggen dan wat hier in dit verhaaltje staat beschreven.
Omdat we zo moe waren van al dat wandelen en de avonden elke keer zo koud waren, hadden we besloten onszelf te verwennen met sauna en spa (bubbelbad) in het plaatselijke zwembad. Daar lekker 2 uur lang ontspannen, dat hadden we nodig! Daar ook weer met onze 'intenationale studentenkaart' korting gekregen, terwijl de studentenkorting normaal alleen voor studerende Australiers geldde. Nu omdat de vrouw achter de balie niet laconiek was, maar gewoon aardig.

Toen was het vrijdag 24 juni, onze laatste dag met de auto! De ochtend hebben we ons vermaakt met het schoonmaken/opruimen van de auto en een makkelijke wandeling in het dorpje Glenbrook. En toen tijd om naar Sydney te gaan! Erg spannend, want nu moesten we het kantoor van Spaceship vinden in Sydney... Bjorn reed en Esmee was de kaartlezer, een superteam waren we! Slechts 10 minuten kwijt aan verkeerd rijden, voor de rest gingen het super goed, ook al was het een lange rit (2 uur van Blue Mountains naar Sydney).
De auto hadden we in goede staat afgeleverd (olielampje is hun probleem) dus we konden met een gerust hard onze weg vinden naar een hostel. We hadden een hostel in Kings Cross op internet gevonden die ons leuk leek en we wilden er op de bonnevooi naar toe gaan. 'We zien wel of er plek is... ' Er was een andere man bij het Spaceship kantoor (depot) die net die dag een auto leende en omdat hij een collega/vriend moest ophalen vlakbij het centrum gaf hij ons een lift daar naar toe. Scheelde ons tijd, energie (zware backpacks, he) en geld, wat een geluk weer. Vanuit die plek 10 minuten met de metro en 10 minuten lopen naar het hostel.
Daar aangekomen kregen we van een meisje te horen dat het personeel er pas om 17uur (dus een half uur later) was. Dus even moeten wachten en ondertussen met haar gepraat en gehoord hoe leuk het hostel wel niet was. Hier willen we wel 6 nachten blijven! Helaas gaf de eigenaar (relaxte kerel) aan dat de goedkoopste kamer (10 persoonskamer) vol zat, maar hij was zo vrijgevig ons 6 nachten in een 4persoonskamer te slapen voor de prijs van een 10persoonskamer, 20 dollar dus per nacht! Jeuj!
Nu zitten we hier al een paar daagjes en we zijn nog volop aan het genieten van de herinneringen die boven komen. Hier begon het 4 maanden geleden. Weer lekker wandelen door de Botanic Garden (deze keer vleermuizen gezien, zowel slapend als vliegend). En weer het Opera House en Sydney Harbour Bridge checken.

De komende dagen gaan we ons voorbereiden op onze trip door Thailand en hopelijk Laos en/of Cambodia. De anti-malaria pillen zijn in ieder geval al binnen! (Lekker slim van ons: recept voor deze pillen hadden we meteen aangevraagd toen Bjorn voor zijn keelpijn bij de dokter zat, scheelt ook weer een consult.) En het hotelletje (appartementje op palen met koude douche) voor de Full Moon Party op 17 juli is ook al geboekt!

Zucht, dit was onze laatste blog vanuit Australie. Wat hebben we veel meegemaakt. Af en toe wat stress en vermoeidheid, maar vooral veel plezier gehad, enorm veel mooie dingen gezien en leuke mensen ontmoet! Reizen bevalt ons wel! En we vinden het helemaal geweldig dat we in 4 maanden tijd helemaal rond Australie zijn geweest. Nieuw-Zeeland helaas niet kunnen doen, maar stiekem een beetje express overgelaten, dan hebben we een goed excuus weer een leuk reisje te maken!

Veel leesplezier! Liefs ons.