Back in Sydney!

Hey lieve mensen,

Terwijl wij aan dit verhaaltje beginnen vragen wij ons af waar in godsnaam te beginnen! Want wat hebben we veel meegemaakt de laatste 35 dagen! Misschien het makkelijkste om maar gewoon met Cairns te starten, met meteen het meest vervelende van ons avontuur. Esmee was namelijk in Bali al wat ziek geworden (buikpijn) en dit heeft zich in Darwin en vervolgens Cairns uitgezet tot hoofdpijn, pijn in de onderrug, slappe benen en keelpijn. In ons hostel zag Bjorn een affiche met daarop de symptomen die ik had. Daaronder stond dat je met deze symptomen zo snel mogelijk naar de dokter moest omdat je wellicht Dengue (van muggen) kan hebben. Dus naar de dokter geweest en gelukkig bleek Esmee geen Dengue te hebben, maar wel een goed griepje. Pillen meegekregen om die darmen van Esmee eens goed uit te spoelen. De rest van de dagen heeft Esmee vooral in bed, of als een zak aardappelen bij de lagoon (zwembad bij de zee) gelegen. Gelukkig was Bjorn erg lief en zorgzaam voor Esmee (zelfs een reep chocolade gekocht en Esmee overspoeld met massages!). De dag van de trip naar Great Barrier Reef voelde Esmee zich stukken beter, gelukkig, want we zouden gaan snorkelen en duiken! De introductieduik was gratis voor ons, omdat we een heel pakket aan tours geboekt hadden in Darwin. Met een boot naar de Great Barrier Reef gevaren en meteen uitleg gehad over het duiken. Na de eerste ronde snorkelen was onze groep aan de beurt. Wetsuit aan, luchtfles op en duikbril op ons hoofd. En hup, dat water in. De 15 kilo wegende luchtfles voel je ineens niet meer. Onder de boot hing een soort van horizontale paal, waar we eerst onze duikvaardigheden checkten. Zoals masker klaren, de 'okay-sign' (komt vaak voor dat men de duim omhoog steekt, terwijl dat 'ik wil omhoog' betekent) en het mondstuk laten vallen en via de kont/been weer teruggraaien. Toen gingen we 8 a 10 meter naar beneden, waar we op de bodem van de zee op de knieeen moesten zitten, voor een foto. Na wat rondzwemmen was daar de volgende fotoshoot, bij mooi koraal en wat visjes. Op de facebook van Esmee kon je deze leuke foto's met de Nemo-vis al zien. Omdat Bjorn wat kortademig was (1e duik is ook spannend!) was zijn luchtfles bijna leeg, dus we moesten weer naar boven. Uiteindelijk 40 minuten onder water geweest en het was gaaf! Wat een adrenaline krijg je ervan! Na de lunch was er weer tijd voor snorkelen, waar we 6 meter onder ons een haai zagen zwemmen. Wel een kleintje, maar toch! Eind van de dag de foto's van de fotograaf besteld, die foto's waren de 50 dollar wel waard!

2 dagen later konden we onze Spaceship (een auto, groot genoeg om in te slapen, met als luxe een DVD-speler en koelkast!) ophalen in Cairns. Een hosteleigenaar zag ons verdwaald rondlopen door een buitenwijk van Cairns en heeft ons heel netjes bij Spaceships gedropt. Aardig! Bij Spaceship kregen we ineens te horen dat we nog eens 690 dollar moesten betalen. Wat? We hebben alles al in Darwin betaald. De man achter de balie moest het tot op de bodem uitzoeken en uiteindelijk bleek het een systeem fout in de computer te zijn. Ze verrekenden ongeveer 69 dollar per dag, in plaats van de afgesproken 39 dollar per dag. Gelukkig toch nog goed gekomen, dus.
Voordat we naar Cape Tribulation (boven Cairns) reden, eerst nog flink wat boodschappen gedaan en de achterbak van de auto volgegooid met eten, drinken en snacks. We willen niet verhongeren natuurlijk, haha! Uiteindelijk, na een tijdje rijden en via de ferry gearriveerd in het park van Cape Tribulation. Omdat het al wat laat was snel door middel van een payphone een campsite geregeld voor 10 dollar. De campsite was super mooi, bijna direct aan zee, alleen over een klein paadje heen lopen. 's Morgens eerst wat lookouts gedaan en toen was het tijd voor het strand van Cape Tribulation. Zo mooi! Wit strand, helderblauwe zee, palmbomen! Dit voelt als vakantie! Daar ook 2 Duitse meisjes ontmoet waarmee we de rest van de dag optrokken en waar we heel wat plezier mee hebben gehad. Op het strand vonden we kokosnoten (halve en hele) en daar hebben we gekke foto's mee gemaakt. Vervolgens zijn we over een heuvel geklommen om bij een ander gedeelte strand te komen. We waren daar een tijdje als enige daar, wat dus echt gaaf was! Omdat we honger hadden, hebben we een zoektocht gehouden naar goede kokosnoten. En na heel wat agressie kregen Bjorn en 1 van de Duitse meisjes de kokosnoten met een scherpe steen open. Lekker de melk drinken en de kokosnoten opeten. Weg honger! En wat een super mooie plek! Einde van de middag nog in een kleine pool gezwommen (nja, Esmee niet, omdat ze nog wat ziekig was) en Bjorn was nog a la Tarzan via een liaan het water in gesprongen. Nadat we de meisjes netjes bij hun hostel hebben gedropt zijn wij verder gereden naar Port Douglas, een soort van havendorpje. Daar op de parkeerplaats midden in het dorp gekookt en geslapen, hoe handig. Er was nog een foodfight-festival daar, dus dat even van buiten het terrein bekeken. Helaas niet veel spectaculairs kunnen zien. Dus dan maar lekker wijn drinken bij het water tot dat het bedtijd was.
De volgende dag besloten we om Spaceships te bellen omdat we al sinds de dag ervoor het lampje van 'low oil level' zagen branden. Road assistance was na een uur wachten endelijk op lokatie en heeft er een liter olie bijgegooid. Helaas was onze dag gebroken en was er dus geen tijd meer voor de geplande crocodile farm. Daarvoor in de plaats de strandjes langs de weg bezocht, lekker relaxen en aan onze tan (bruine huid) werken. Na een nachtje slapen achter de bosjes bij de Crocodile Farm, hebben we ons een hele ochtend vermaakt in dit park. Eindelijk krokodillen gezien, inclusief het voeren van de krokodillen. Mooi om te zien!
De middag besloten we door te rijden naar Tablelands, een rainforest vlakbij Cairns. Daar hebben we een paar dagen besteed. Voornamelijk watervallen, meren en aparte bomen gezien, zoals de Barron Falls en de Curtain Fig Tree. Omdat het in de bergen was begon onze auto te protesteren. Nja, niet zo heel erg, maar optrekken daar was zij niet zo goed in, haha! Naar beneden, dat kon ze wel. Bij een lookout was een steile wandeling naar beneden en zo nieuwsgierig als we waren trokken we onze wandelschoenen aan om te kijken wat er aan het eind van dit wandelpad was. Na 40 minuten waren we stukken lager en hadden we een lookout over een grote rivier, we geloven met de naam Crawford. Mooi mooi! De weg terug werden we verrast met een slang op het pad. Een look a like van de Black Tiger Snake. Dat was even schrikken! Maar gelukkig vervolgde hij snel zijn pad.
De Tablelands rondden we af met The Boulders (hele gote, egale rotsen in een waterval) en de Josephine falls (erg mooie waterval). Na de rainforest was het strand weer onze bestemming, ofterwel naar Mission Beach, waar Sara woonde met haar vriendje. Sara kenden we nog van onze trip met de 4WD op de westkust. Eerst zelf nog rond gekeken op het strand en daarna haar appartementje opgezocht. Daar lekker zitten kletsen en koken/eten en de volgende dag met zijn 4en naar het super mooie Murray waterval in de buurt (45 minuten rijden). Eerst lekker in het water hangen in de pool van de waterval, een potje kaarten en vervolgens de BBQ aangezet om onze welverdiende vlees op te eten. Na de BBQ nog bij kampvuur gezeten en afscheid genomen van Sara en vriend. Wij bleven nog slapen bij de waterval. Heerlijk toch, om wakker te worden met het geluid van de waterval. Deze dag hebben we gespendeerd bij een tal van beekjes en wederom een waterval (jourama Falls). Een superhoge waterval was dit! Waar we aan de bodem van de waterval nog afkoeling konden zoeken in het water tussen de rotsen.

Onze volgende bestemming van de volgende dag was Airlie Beach, waar we een 3 daagse boottrip naar de Whitsundays hadden. Whitsundays is een groot eiland met veel koraal eromheen. Ook hiervoor was er weer een hele toestand gaande. Een paar dagen voor de tour hadden we nog gebeld om te herbevestigen, waarbij we te horen kregen dat onze boot (Wings 3) niet ging en dat we dus op Wings 2 geboekt werden. Okee, whatever, no worries. Deze dag kregen we ineens een smsje van de touroperater dat we ons voor 15uur moesten melden op kantoor. Maar we waren nog onderweg in de auto. Te ver van Airlie Beach vandaan. Dus toch maar even naar de touroperator gebeld. Krijgen we ineens te horen dat ook Wings 2 niet meer gaat en dat we de volgende dag op kantoor te horen krijgen wat het alternatief is. Lekker dan. Dus wij in spanning de volgende dag naar kantoor. Een aardige vrouw legde ons het probleem uit en wij gingen er mee akkoord een dag later met de tour te gaan, zondag dus, in plaats van de zaterdag. En dan wel met Wings 3, 1 van de betere boten, want hij heeft een hottub (warm jaccuzzi op het dek)! En omdat wij zo flexibel waren had de vrouw als compensatie accomodatie geregeld in een hostel in Airlie Beach. Prima! Kunnen wij douchen, een wasje draaien en natuurlijk lekker slapen in een normaal bed! De rest van de zaterdag hebben we besteed aan internet (foto's op usbsticks zetten en uploaden) en hangen bij de lagoon (ookal was het niet zo'n mooi weer). 's Avonds nog met wat vouchers voor gratis drankjes het uitgaansleven van Airlie Beach ontdekt. Bjorn had sjans van 2 meiden, elke keer net op het moment dat Esmee naar de wc was. 1 ervan was ontiegelijk dronken en vroeg Bjorn ten dans. Dat wilde hij wel, haha! NOT! (Bjorn: 'ik wil niet onder de kots raken.')
Toen was daar de zondag! Met onze ingeslagen goon (kwaliteitsloze hoofdpijnwijn, beroemd en berucht onder de backpackers; we hebben gehoord dat het geen druiven bevat, maar iets van visonderdelen, maar ach, je wordt er aangeschoten of dronken van) hebben we ons ingechekt op de boot. Eerst een lekkere lunch terwijl we naar de Whitsundays varen en vervolgens onze eerste snorkelplek. Weer heel veel leuke visjes en mooi koraal gezien. De middag en avond verwend met lekkere hapjes en avondeten en ook nog de replica van de Endeavour gespot. De originele boot heeft Australie ontdekt (captain Cook) en de replica vaarde rondom Australie. Erg leuk dus om te zien! 's Avonds gezellig gekaart met een aantal van de groep onder het genot van goon! Niet te veel natuurlijk, want we slapen in een boot en dat wiebelt nog al, niet relaxed als je teveel alcohol op hebt. Na een dus ietwat wiebelige nacht, waarbij we het water tegen de boot hoorden klotsen, ons klaargemaakt voor deze dag. 's Morgens begonnen met een snorkelplek, deze keer 2 wetsuits aan want het water was KOUD! De schipper van de boot en het motorbootje dat ons naar de snorkelplek bracht had eten bij om de vissen te voeren. Dus wij, drijvend in het water, hadden ineens honderden visjes om ons heen. Ze hapten zelfs in Bjorn's gezicht en in die van groepsgenoten, haha! De grote blauwe vis genaamd George kwam ook gezellig langs. We hadden al vele verhalen over deze vis gehoord van de crew, dus we wilden hem graag zien. Gelukt dus! 's Middags zijn we naar Whitehaven Beach gegaan. De weg er heen was heel ruw, dus Bjorn die met wat groepsgenoten in de hottub zat kreeg heel wat golven over zich heen! De hottub was ineens niet zo hot meer.... Maar goed, Whithaven beach, dat is een strand met super fijn zand (gebruikt om sieraden mee te polijsten) en super blauw water. Deze combinatie geeft een heel mooi plaatje, niet te beschrijven! Nadat we eerst met zijn 2en over het strand liepen en veel foto's hadden gemaakt, gingen we terug naar de groep. Na 2 uurtjes op de beach zijn we terug gegaan naar de boot. Tijd voor wederom een lekkere maaltijd! 's Avonds werd er een film gedraaid op een groot scherm, dus deze gekeken terwijl we onderuit gezakt zaten op de bank, met een kop goon in de hand.
De volgende en laatste dag nog gesnorkeld (geen nieuwe visjes of koraal gezien, helaas, en ook geen schildpadden :( ). Toen was de tour over, op de weg terug naar Airlie Beach haalde de schipper het zeil uit. Nog even nagenieten op het dek in de zon. Jammer dat het erop zit! Leuke tour, leuke crew en een leuke groep! Daarom diezelfde avond nog met de meeste mensen van de groep uitgeweest. Gezellig! En onze auto stond op een verborgen parkeerplek achter de kroeg, dus dat was helemaal handig!
De volgende dag voelde Bjorn zich ineens niet heel lekker, flinke keelpijn. Even in de gaten houden dus. Maar Bjorn was wel mans genoeg om nog een stevige wandeling te maken bij Shute Harbour, door een rainforest richting Coral Beach. Zonder spijt, want wat was het mooi daar! Een kleine kilometer verder zat nog een lookout over de zee en de haven van Shute Harbour, dus deze ook nog even bezichtigd. Ook weer mooi! Verder nog naar een waterval genaamd Cedar Creek Fall geweest en vervolgens bij een gratis kampeerplek (Carmilla Beach) gearriveerd. Bjorn werd die ochtend stomend wakker. Een griepje misschien??? Omdat hij enorme last van zijn keel had, besloten die dag een dokter te zoeken. Maar dat werd vermoeillijkt door dat verdomde lampje van 'low oil level'. Jep, hij brandde weer. Bij een tankstation gratis mogen bellen naar Spaceships en uiteindelijk afgesproken dat we zelf een fles olie kopen en de olie bij vullen. Probleem opgelost! Of niet? Want 20 km verder brandde het lampje weer. Argh! Nu maar even genegeerd want een dokter voor Bjorn is toch even wat belangrijker. Uiteindelijk deze gevonden in Rockhampton. Na een korte blik in Bjorn's mond zag hij het al: ontstoken keelamandelen. Antibioticakuur gekregen voor 10 dagen, wat een feest! De rest van de dag rustig aan gedaan, gewandeld door de Botanic Garden en een toeristische route genomen ten westen van deze stad.
Volgende dag Bundaberg bezocht, waar we alleen een kleine wandeling door een klein moerassig park hebben gedaan. De dag hierna naar Childers (klein schattig dorpje) gereden. Hier hebben we, omdat het zo'n slecht weer was alleen maar de plaatselijke bieb voor internet bezocht en een Backpackers memorial bezichtigd hebben (15 backpackers kwamen 10 jaar geleden om door brand in een hostel, dus ze hadden een mooie herinneringsmuur gemaakt). Het dorpje erna, Tiaro, had een gratis warme douche naast het informatiecentrum, dus daar maar even snel gebruik van gemaakt! Omdat het nog steeds heel hard regende een beetje zitten kaarten in de auto en hopeloos onder de achterklep van de auto staan koken.

De dag erna vertrokken we naar Rainbow beach, waar een 3 daagse tour naar Fraser Island ons te wachten stond. Deze tour hield in dat we met een 4WD jeep het eiland konden verkennen, maar dan wel met een gids in de voorste jeep. Eerst een uitgebreide informatiemiddag gehad over de regels op het eiland en onze veiligheid, waarna we meteen in groepen verdeeld werden. Na de briefing met wat mensen naar een grote zandduin in Rainbow Beach geweest. Gaaf om te zien!
De volgende dag om 8.30 werden we opgehaald bij het hostel (hostelovernachtingen zaten bij de tour inbegrepen). Met heel veel moeite hebben we de goon en het eten in de coolbox van onze groep (8 man) gekregen. Een Engels meisje van onze groep begon met rijden, eerst over de gewone weg, via erg los zand naar de ferry. Op de ferry even kunnen genieten van het uitzicht, om daarna weer te crossen over het strand. Zo gaaf! En wat hadden we mooi weer! De weersvoorspellingen waren erg slecht, maar we hadden het geluk dat deze niet waar bleken te zijn. :)
Onze eerste stop was Lake mcKenzie, een groot en helderblauw meer. Daar een duik genomen (en een slok van het water gedronken; lekker!) en lekker liggen zonnen. De weg naar en van Lake mcKenzie was overigens erg hobbelig. We vlogen door de jeep heen, haha! De volgende chauffeur, een Duitse jongen, was nog ruwer. Dus we vlogen nog meer door de jeep en de bomen langs de weg baarden ons af en toe wel zorgen, haha! We hadden nu een boswandeling voor de boeg, waarbij we de silent river (stille rivier) konden zien. Je kon het riviertje niet horen en het water erin bijna niet zien, zo apart. Vervolgens naar onze campsite gereden, waar al een grote tent stond om onder te koken/eten/zitten en een andere grote tent van de tourgids. Wij moesten ons eigen tentje nog opzetten. Gelukkig hadden wij een 3persoonstent voor ons zelf! Andere sliepen met zijn 3en of zelfs met zijn 4en. Voor het eten nog even het strand bezocht en meteen de meest gevaarlijke Dingo (wilde hond) gezien van Fraser Island, oppassen geblazen dus. Na het eten gezellig zitten kletsen met groepsgenoten en toen slapen. Het was ijs- en ijskoud 's nachts, de winterkleding die we mee hadden genomen was niet overbodig. De slaapzakken die we gehuurd hadden waren super dun en we moesten allemaal op de harde en koude grond slapen, dus je kunt al raden wat voor fijne nacht we hebben gehad. De volgende dag een snel ontbijtje gehad en toen was Esmee de driver van de jeep! Een heel stuk over het strand rijden om vervolgens bij de Eli Creek (beekje) te ontspannen en verderop een schipwrak te kunnen spotten. Bij de beek hebben we overigens nog walvissen kunnen zien in de verte, gaaf! Het laatste stukje naar de lunchplek was wel weer even hobbelig, we moesten namelijk terug het land in omdat het strand op dat gedeelte niet breed genoeg was. Na de lunch mocht een ander Engels meisje rijden, wat onzeker bracht ze ons naar de Champagnepool. Dat was een mooie plek! Een stuk strand onder een cliff met tussen het strand en de zee 3 pooltjes, waarin we konden badderen. Genieten geblazen!
Bjorn was de volgende driver en reed ons naar Indian Head, een hoge cliff met uitzicht over de zee en een deel van Fraser Island. Helaas hier geen walvissen of dolfijnen gezien... Toen was het weer tijd om, via een lange weg terug, naar de campsite te gaan om te relaxen, koken/eten en gezellig te kletsen. De goon viel niet goed bij een paar meiden en van 1 meid (met de nickname 'random puker') heeft Bjorn erg lief de kots opgeruimd. Uiteindelijk was het tijd om weer naar onze comfortabele tent te gaan. Wat een fijne en warme nacht weer, not! 's Nachts was trouwens de gevaarlijke Dingo afgemaakt door de rangers van het park, hij had namelijk de 2e avond een groepsgenoot in de been gebeten.
De volgende ochtend mocht een Duits meisje rijden. We hadden erg veel geluk die ochtend want wat was er aan de hand: de tourgids zei tegen ons als voorste auto dat we op het strand weer een rits van jeeps vormen, dan naar de toiletten rijden 500 meter verderop en als we klaar waren, mochten we vooruit rijden naar de winkels. Om daar op de rest van de jeeps te wachten. Maar iedereen (behalve Esmee) begreep het verkeerd en dacht dat we zelfstandig naar de toiletten mochten rijden. Ondanks Esmee's preek 'dat dit echt niet de bedoeling was' reed het Duitse meisje op verzoek van de rest gewoon door. Bij de toiletten kregen we te horen dat we een boete van 4000 dollar hadden kunnen krijgen als de politie/rangers ons betrapt hadden. Pfoe, wat een opluchting. Maar goed, tourgids was na wat verontschuldigingen niet meer boos en konden we onze weg vervolgen naar Lake Wabby (ook een meer, maar dan naast een grote zandduin). Meteen een ochtendwandeling, want het was 2,4km lopen. Bij het meer hebben we lekker zitten zonnen. De lunch (tortilla's) van die dag was karig, slechts de restjes van de afgelopen dagen. Onze honger nog verder moeten stillen met een stuk fruitcake, haha! Toen was het tijd om terug naar Rainbow Beach te gaan. Op de weg terug, vlak voor de ferry, zagen we nog een dode schilpad liggen. Eindelijk een schilpad, maar in deze conditie...? Jammer, maar helaas.
Terug in Rainbow beach nog wat overgebleven eten (tomaten, uien, brood, melk en cornflakes) kunnen pakken voor de rest van onze auto-trip, we blijven Hollanders. 's Middags met wat mensen naar het strand gegaan om te relaxen en 's avonds nog wat staan kletsen in het hostel met wat groepsgenoten. Deze nacht niet in het hostel geslapen, maar in de auto. Het matras in de auto was stukken comfortabeler.

De volgende dag... ow wacht, het wordt wel een lang verhaal nu! Zullen we jullie even de tijd geven om het verhaal in jullie op te nemen? Want er komt nog een groot gedeelte aan, zoals Surfers Paradise, Springbrook national park en Blue Mountains.
Geniet even van deze blog, dan gaan we ons best doen het 2e gedeelte er zo snel mogelijk op te knallen!

Knuffel, kus, liefs, groetjes Bjorn en Esmee