Don't worry, be happy!

Hallo allemaal.
Na een lange tijd hebben we weer een verhaal. Omdat we 21 dagen met een jeep de westkust verkend hebben konden we niet eerder een berichtje plaatsen. Het is een lang verhaal en omdat we het in 2 delen hebben gedaan zullen we het verhaal in 2 delen opsplitsen zodat jullie niet te lang aan het lezen zijn. Die hards mogen in 1 stuk doorlezen!!

Deel 1: Perth naar Broome (3655 kilometer)
We hadden dus een 4wd (dikke bak!) gehuurd voor een self drive tour bij de organisatie Hook Up Adventure. Dat is een organisatie die nog niet lang bestaat. En dat hebben we gemerkt. We zouden met 1 jeep rijden en met 5 mensen erin zitten, waarvan 4 elkaar gevonden hadden en 1 Zuid Koreaans meisje via de travelagency geboekt had. Dus benzinegeld lekker door vijven delen. Maar op het laatste moment boekte er een 6de (Nederlands) meisje bij en moesten we met 2 jeeps rijden. Dus benzine delen door 3. Een hoop gezeur meteen toen we moesten beginnen met de briefing op kantoor. Want het werd dus ineens een stuk duurder. Maar ze kwamen ons na veel dramatiek tegenmoet met 2 volle dieseltanks. We mochten de jeeps dus met lege tanks inleveren. Aangezien het een grote tank heeft en een subtank (meer dan 100 liter ofzo) was dat wel een goeie deal.
Maar goed, dus met 2 Duitse meisjes, 1 Nederlandse meid en een Zuid Koreaanse meid op pad. Lekker internationaal gezelschap. Omdat niet iedereen kon, durfde of mocht rijden hebben wij tweetjes de 2 jeeps de stad Perth uitgereden.
Als eerste, na een lading boodschappen gedaan te hebbben, op naar de pinaccles. Een soort woestijn waar rare puntige rotsen staan waar je met de jeeps tussendoor kan rijden. Erg mooi en een goede oefening!
Na veel rijden werd het tijd om een slaapplek te zoeken. En tja, backpackers willen gratis slapen. Dus een zandweggetje ingereden en uiteindelijk vlakbij een aantal vissershuisjes geslapen die er uitgestorven uitzagen. De vrouwtjes waren een beetje bang en dus sliepen zij met z'n 3en in de auto. Wij en de Hollandse meid hebben lekker in de tentjes geslapen. We kwamen erachter dat 50 meter verderop een strandje was. Erg jammer dat we er pas later achter kwamen, anders hadden we lekker op het strand geslapen.
De dag erna zijn we naar Kalbarri Park gereden. Onderweg nog het Pink Lake gezien (vrouwenspot). Mooi roze water. Niks voor bjorn, want die houdt meer van de blauwe zee! Daarna nog bij wat uitzichtposten a la rotsen/cliffs gekeken en zelfs dolfijnen gezien in het water.


'S avonds tijdens het eten hadden we zo gelachen. 1 van onze groep graaide even heel sociaal een spinnetje weg van andermans stoel. Terwijl ze de spin nog stoer in haar vuist/hand had merkte Bjorn op dat het een Red Back Spider (zeer giftige en soms dodelijke spin) was. Ze gooide het beestje snel weg en realiseerde zich dat ze erg veel geluk had gehad. Als ze bijten heb je ontiegelijk veel pijn en wordt je erg ziek. Deze situatie heeft ons de rest van de trip nog vaak aan het lachen gehouden.
De dag erna zijn we naar Shell Beach gegaan. Een wit strand met alleen maar witte schelpjes en super helder water. En daarna naar Coral Bay. Zoals de naam al zegt veel koraal en mooi gekleurde visjes. Natuurlijk snorkels gehuurd en hoppa de zee in. Sterke stroming maar ja das goed voor de lijn. Helaas was de tour om whalesharks (grootste haai ter wereld, even googlen dus) te zien volgeboekt. Ze zijn niet gevaarlijk dus je mag er bij zwemmen. Dat was wel balen dus maarja het bespaart wel 400 dollar.

De 2 dagen erna zijn we naar Exmouth / Cape Range National Park gegaan waar we ook weer lekker gesnorkeld en gezwommen hebben. En ook nog lekker gewandeld daar tussen de rotsen. Helaas moesten we daar op een normale camping slapen, in plaats van een leuke plek voor 7dollar in het National Park zelf. Deze plekken zaten helemaal vol vanwege paasvakantie.

Ook hebben we ons 2 dagen vermaakt in Karijini National Park. Om daar te komen konden we lekker ongeveer 40 kilometer crossen met de jeeps over een zandweg. De witte jeeps waren niet meer wit, maar rood van het rode zand. Karijini was een mooi park met mooie watervallen waar je zelfs bij kon zwemmen en in de waterval klimmen. Het was vaak wel een zware wandeling, maar des te lekkerder om dan in het water te plonsen. Om mooie foto's te maken voor jullie is Bjorn nog over de glibberige rotsen gelopen voor de mooiste plekjes. Mja, als je weet dat je niet mag vallen met de camera ga je natuurlijk op je bek. Auwie aan Bjorn's billen en water achter het scherm van de camera. Oeps. Gelukkig is dat na 2 dagen weg getrokken. Fjieuw.

Ook zijn we naar Port Hedland gegaan. Dat was een havenstad dus niet zoveel aan. Even goedkoop tanken, boodschapjes doen en een paaslunch houden met gekookte eieren en chocolade eitjes.
Tanken is btw niet leuk met een jeep die 1 op 8 loopt. En het op sommige plaatsen wel 2 dollar per liter kan zijn. Aka 1,40 in euries.

De laatste dag lekker naar Broome waar we 1 jeep zouden achterlaten. Omdat we een moeilijke groep hadden waarbij een aantal niet goed met elkaar overweg konden waren we wel blij om daar te zijn. Eigenlijk zou het Nederlandse meisje verder meegaan tot Darwin, maar die had meer zin om in Broome te blijven met het Koreaanse meisje. Trouwens, niet denken dat we niet overweg konden met het Nederlandse meisje want dat was niet zo. Esmee en ik hadden dus de jeep voor ons alleen. WOEII! Knus met 2en naar Darwin. We hebben nog even netjes de meiden afgezet bij de hostels. Omdat 1 van de meiden een luxe hostel had zijn wij naar binnen gesneakt om daar even lekker gratis te douchen. Ook de wasmachine te gebruiken en lekker biertje met frietjes te consumeren (Esmee's woord). En tja als je er toch bent blijven we er natuurlijk ook slapen. Lekker in de auto op hun parkeerplaats. Want 's morgens willen we natuurlijk ook weer genieten van de gratis douche en zelfs gratis ontbijt. Whaha, wat een luxe voor 0,00 dollar. Douches waren voor ons ook zeldzaam aangezien we de meeste avonden op een gratis plek naast de highway sliepen (soms mooie plekken, soms erg karig).

Deel 2 Broome naar Darwin. (3119 kilometers)
Woei het tweede gedeelte. Hoewel, het eerste moment was even slikken. Tanken. Lege tanks die gevuld moesten worden. De pomp bleef maar lopen tot hij stopte bij 180 dollar. Das even slikken, maar we konden 4 cent per liter korting krijgen als we bij een supermarkt inkopen hadden gedaan voor 30 dollar, en ook nog 4 cent extra als we nog wat kochten in het tankstation. Dus Esmee snel met een winkelwagen door de winkel geraced terwijl Bjorn gezelig stond te kletsen met de pompbediende en een lekker bbq sausje uitzocht. Woei 8 dollar korting daar. Kunnen we weer 3 dagen pasta van eten. Maar goed, hup verder naar het volgende plaatsje Derby, een saai stadje met veel aboriginals die wat aan proberen te smeren. Het enige mooie wat we daar gezien hebben is een grote boab tree (hele dikke boom) die als gevangenis werd gebruikt omdat hij namelijk hol is en maar 1 opening heeft. De boom werd vroeger gebruikt om aboriginals in op te sluiten. En ze hadden de friendliest trees, een witte en donkere boom die om elkaar heen groeien (alsof ze elkaar een hug gaven). 'S avonds hebben we ook nog bij een spot bij de weg geslapen bij een heeeele dikke boab tree. Naja slapen. Toen Esmee haar telefoon uit wilde zetten kwam ze erachter dat deze niet meer in de tas zat waar hij altijd in zit. Dus in het donker zoeken zoeken zoeken. De hele auto ondersteboven gehaald en maar denken waar we hem verloren zouden kunnen hebben. En we konden hem niet over laten gaan met de andere telefoon want we zaten 100 kilometer van het dichtsbijzijnde dorp af. Dus geen bereik. Na een hele tijd zoeken toch maar gaan slapen. En 's morgens, nadat Esmee vanaf 6uur weer een half uur aan het zoeken was, hoorde Bjorn ineens een bekend geluidje. Het befaamde accu is leeg geluidje. En ja hoor, in een zak tussen de melkpakken kwam de telefoon tevoorschijn. Wat een geluk. En wat een blijdschap.

Dezelfde dag verder gereden en een mooie weg gereden. Een weg waar eindelijk onze 4wd nodig was gezien de hobbelige weg. De weg was nog afgesloten maar toch zijn we erin gegaan. Na een tip van een local bij een Amfitheater van rotsen gekeken en bij meertje gezeten en daar koffie gedronken. Na weer vele kilometers gingen we naar de camping. Maar om daar te komen moesten we een rivier oversteken, waar we ook meteen ons eerste bord 'pas op krokodillen' tegen kwamen. Gelukkig lag er beton op de bodem dus konden we makkelijker door het water crossen. Met de jeep door het water gereden waar we aan de overkant vlak bij het water sliepen. Erg mooie plek was dat!! Maar wel ook spannend omdat we wisten dat er krokodillen konden zitten. Gelukkig alleen zoetwater, want die zijn niet zo gevaarlijk.
We werden vroeg gewekt omdat er een kolonie papegaaien veel kabaal moesten maken bij de campingplaats. Echt niet normaal, wat een berg papegaaien aan kabaal kan maken. Maja, na een goed ontbijt zijn we richting Halls Creek gereden. Daar was een mooie zandweg waar leuke spots aan zaten (100 km op en neer). Deze weg was supervet om te rijden. Veel plassen en dikke kuilen. Lekker waggelen in de auto en soms even uitstappen om te checken of het water niet te diep was. Op 1 plek zijn we helaas om moeten draaien omdat het te diep en te blubberig was. En aangezien we 50 kilometer van het dorp zaten hadden we geen zin het risico te nemen om misschien terug te lopen omdat de auto vast zit. Maar vlakbij was een mooi meertje (palm spring) met palmbomen en een watervalletje . Daar even lekker gezwommen en gegeten aan het water. Lekker met niemand om ons heen. :D Op de terugweg nog even wat oude huisjes gezien en rondgekeken in een plaatsje genaamd Old Halls Creek. Achteraf (na een dag) gebaald want daar bleek een van de beste spots te zijn om goud te vinden. Balen dus dat we niet even langer rondgekeken hadden. Anders waren we misschien wel rijker naar huis gekomen. 'S avonds op een mooie plek geslapen bij een riviertje. Oh ja, omdat het elke avond rond 6 uur donker was en we dan al gegeten en tentje opgezet hadden sliepen we elke avond al rond een uurtje om 8. Lekker met de kippen op stok. Het voordeel was wel dat we dan ook 's morgens rond half 7 wakker waren en lekker vroeg op pad waren. Dat is pas gebruik maken van zonlicht!!
De dag erna richting El Questro gereden. Erg mooie landschappen om doorheen te rijden (bergachtig). Na weer een zandpad met water en kuilen waren we net te laat om Zebedee Springs te zien, deze sloot na 12uur voor publiek. Balend. Maar daarvoor in de plaats wel een mooie wandeling naar een waterval (Amalia Gorge) gedaan. Alleen het was wel een spannende wandeling, omdat je eigenlijk voor dat park een parkpas moet hebben. En die hadden we dus niet. En we hadden geen zin om een dure parkpas te kopen voor alleen een korte wandeling, dus maar even snel op en neer gelopen naar de waterval. Een frisse duik in het water en weer terug. Daarna zijn we nog naar een andere hele hoge waterval (Emma Gorge) geweest. Omdat het al wat later was waren we lekker alleen bij de waterval. Het was een 45 minuten wandeling er naar toe inclusief over rotsen klimmen en water oversteken door middel van stenen. Erg mooi maar wel koud water. Daar nog even een illegale gratis douche genomen bij het naast liggende resort en toen op naar onze slaapplek langs de highway. Overigens, het zwemmen bij de watervallen was meestal onze enige vorm van douchen. Heerlijk helder water. Alleen dan natuurlijk zonder sop, want dat is slecht voor de natuur!
Op de weg terug moesten we door het donker terug rijden over de zandweg. Dat viel niet mee met al die gaten in de weg en koeien die plots op de weg staan. Esmee moest ineens van 80 km/u naar 0 km/u remmen!
Hier kennen ze namelijk geen wei met omheining. Koeien lopen gewoon in een groot gebied rond en staan dus ook gemakkelijk op de weg (zelfs op hoofdwegen). Vandaar dat de roadtrains dus dikke koeienvangers op hun neus hebben. We hebben een aantal dode koeien gezien langs de weg, maar vooral veeeeel dode kangaroes. Maar wat vooral lastig was die avond waren de muggen, wat een boel muggen zaten daar op die slaapplek.

De dag erna was het tijd voor Kunanura, daar was het mirima National Park. Daar een korte wandeling gemaakt tussen de rotsen. Niet spectaculair maja, je raakt op een keer wel gewend aan de rosten. Hierna naar Lake Argyle gereden. Dat is een mega groot meer (wordt zelfs als binnenlandse zee genoemd) omdat er een dam gebouwd is om elektriciteit op te wekken. Erg mooi om te zien! En erna naar wat volgens de infocentre een gratis camping zou zijn gereden. Deze bleek echter niet gratis te zijn, het was deel van de Gregory National Park en dus vroegen ze er campfee. Dus maar even verder gereden. Maar in het dorp Timber Creek werden we aangehouden door de politie. Blaascontrole. Natuurlijk had Bjorn niets gedronken, alcohol is erg duur (4 euro voor een blikje bier in supermarkt). Meteen de agent gevraagd waar we nog meer konden slapen behalve die betaalde kampeerplek. Aangezien volgens hem de volgende slaapplek pas na 150 km zou zijn raadde hij ons toch de betaalde plaats aan. Hij zei dat het daar gratis kon omdat de rangers het toch te druk hebben om wanbetalers te controleren, en het postbakje om het geld in te doen toch kapot was. Lieve agent dus!! Dus daar gratis geslapen na lekker bij het zelfgemaakte kampvuur gezeten te hebben. Naja, slapen... Er was een groep Australisch jeugd die het leuk vond om keiharde muziek te draaien en vuurwerk af te steken (van de ene kant wel leuk omdat het Koninginnendag was, haha!) en blikken gas in het vuur te gooien. We sliepen dus in een tent omringd met muziek en soms vollop oranje verlichting van de bussen gas die met een grote knal uit elkaar knalde.
Na een korte nacht verder gereden naar Katherina Gorge. Een zware wandeling bergop gehad pal in de hete zon. Damz, dat was warm en puffen. Op de berg gelukkig een watertap gevonden om daar verkoeling te krijgen.

Ervoor waren we nog naar hot springs geweest in het dorp Katherina zelf. Daar komt warm water uit een gat in de grond en vormt dan een riviertje. Daar hebben we een lekker bad genomen, maar die had niet veel zin meer na die wandeling. Maja, het was wel lekker en gezond. Na de wandeling zijn we naar een andere fall gereden. De Edith falls. Op dit moment nog Bjorns favoriete waterval. Hij was namelijk erg groot en spectaculair met sterke stromingen. En je kon er lekker zwemmen. Er was zelfs een stroomversnelling tussen rotsen waar je doorheen kon zwemmen. Het leek net centerparcs alleen dan stukken beter. En er was een rotseilandje in het midden waar je lekker kon zonnen. Vervolgens in het donker naar een kampeerplek gezocht. Dat viel niet mee. We wisten namelijk niet waar een gratis campeerplek zat. In het dorp Pine Creek wat we tegenkwamen wilden we toch maar niet slapen langs de kant van de weg omdat we dan een boete konden krijgen. Dus maar richting Kakadu National Park gereden (was toch onze volgende bestemming) en net voor het park kwam het prachtige bordje gratis camping. Woeiii. Lekker gegeten en erna kwam er een Nederlands stelletje Linda en Thijs naar ons toe om te kletsen. Dat beviel zooo goed dat we de laatste dagen met hun samen gereisd hebben. Heel toevallig hebben Roel en Gilian ook met hun gereisd en nieuwjaar gevierd. Daar kwamen we toevallig achter. Kleine wereld toch maar weer!

Kakadu stond op het programma. Een park waar we al vel over hadden gehoord. Maar helaas waren door de overstromingen de populairste spots gesloten. We konden wel bij 1 waterval met poel zwemmen. Maar toen we erin zaten kwam een Australisch gezelschap bij het water zitten. Maar die gingen niet in het water en zaten maar zenuwachtig te kijken naar ons. Dus Bjorn het water uit en zeggen dat we gehoord hadden dat er geen krokodillen zaten. Toen waren ze wel opgelucht. Normaal duurt het een aantal weken voordat er gecontroleerd is op krokodillen en de kust als veilig wordt beschouwd. En wij hebben ze even duidelijk gemaakt dat we er al een half uur in zaten en dat als er een krokodil zat deze ons allang opgegeten had, haha. Daarna naar een aantal lookouts geweest, waarvan bij 1 een extra bord midden op het pad stond dat er krokodillen zaten. Maar er stond niet op dat je er niet voorbij mocht lopen. Dus wij dapper tussen het gras naar het water gelopen. Wel erg argwanend kijkend naar het gras of daar geen krokodil tussen lag, haha. Eenmaal bij de rivier was het gras weg en konden we rustiger dichter naar het water. Niet dichterbij dan 10 meter voordat er eentje uit een boom gekropen komt.

'S avonds een lekker kampvuurtje gemaakt en gezellig gekletst met het Linda en Thijs. En een heerlijke douche gehad van natuurlijk water dat zelfs warm was dankzij een zonneboiler. Pure luxe van moeder natuur. Linda wees ons ook nog op een limoenmier, waarvan je zijn kont kan likken. Wij natuurlijk geprobeerd en hij smaakte inderdaad naar limoen! Stelletje kontelikkers dat we zijn.
Na een goede nachtrust zijn we naar aboriginals rotstekeningen gaan kijken. Erg interesant! En daarna lekker over een 4wd road gecrost om daarna een uur te wandelen naar een riviertje met rotsen. Daar natuurlijk weer even gezwommen.
De avond hebben we onze ergste nacht ooit meegemaakt. We zochten een free campsite die in het campingboek van Thijs stond. Maar in die buurt zaten zoooooveel vliegen en muggen. Toen we met de auto reden klonk het net alsof het regende. Zoveel beestjes tegen de vooruit. En een vuile ruit natuurlijk. Aangezien het al donker was de plek toch maar gepakt. Toen we 35 minuten stil stonden met een lampje aan waren alle ruiten bezaaid met vliegen, motjes en muggen. We durfden dus nieteens uit te stappen om te gaan koken. Toch maar uitgestapt en snel gekookt en tent opgezet. De volgende ochtend zaten er tussen de 100 en 150 muggen tussen de horgaas en de buitentent van onze tent. Niet normaal dus! De dag erna zagen we waardoor het kwam. We zaten in een swamp en waren we dus omringd door stilstaand water met gras en drek. We zijn toen naar Litchfield National Park gereden. Als eerste Buley Rock. Een mooie waterval met meerdere watervallen erin. Waar we natuurlijk weer in konden zwemmen en springen van hoge rotsen in het water. Lekker genieten!! Daarna naar Florence Falls. Dat was een goeie waterval om spieren te trainen. Dikke stroming om naar de waterval te zwemmen wat helaas niet lukte. Je werd alle kanten op gesleurd in het water. Maar wel weer mooi. Als toetje van die dag zijn we naar Tjaetaba Fallslgegaan. Een kange wandeling met behoorlijke klim naar de top van de waterval. Daar even lekker pootje gebaad en foto's gemaakt. Op de volgende camping hebben we ons zelfgemaakte mens-erger-je-niet gespeeld (papierenveld met blaadjes en steentjes enzo als pionnen en het spel noemde we hoe toepasselijk: Don't worry, be happy!), dat was zo grappig! De nacht sliepen we vlakbij een waterval (Wangi Falls). Erg mooi achtergrondgeluid bij de tent van het denderende water. Daar zijn we de dag erna dus ook als eerste heen gegaan. Een mooie waterval waar we weer een wandeling naar boven konden maken. Meteen werden we getipt door Aussies dat er een olijf python (slang) vlak bij het pad zat. Dus wij snel gaan kijken en jahwel daar lag een mooie olijf groene slang van en meter of 2. We konden erg dichtbij komen, zelfs minder dan een meter. Erg spannend. Maar hij was wel lief hoor! Erna een wandeling/klim gemaakt en de waterval ook van boven gezien. Daarna was het natuurlijk weer tijd voor een duik in het water. Die hebben we genomen bij de Cascades na een lange hete klim. Na de lunch hebben we besloten onze weg richting Darwin te nemen. Omdat we de jeep met leeg tank mochten inleveren wilden we de hoofdtank leeg rijden die normaal als hij leeg is automatisch overschakeld naar de reservetank. We reden dus al met een lege hoofdtank. Omdat het stel een drankje bij het tankstation wilden nemen zetten we onze jeep daar dus ook even neer. En na de aankoop wilden we dus weer starten, maar helaas. Hij wilde niet starten. Kut! Maintank leeg dus. En het knopje om handmatig over te schakelen werkt pas als de motor loopt. Problem dus! Help Help. Gelukkig was er een garage langs het tankstation, maar die zei dat het een hele opeatie was omdat het een nieuwe jeep was en dat de turbo eraf gehaald moest worden om de lucht eruit te halen (ofterwel een halve dag werk). Terwijl het al 17.00 uur was en we de jeep de dag erna in moesten leveren baalden we enorm. Even geprobeerd een paar liter in de hoofdtank te gooien. Maar dat mocht niet baten. En we zouden zelf de kosten moeten betalen als we met een lege tank kwamen te staan. Esmee wilde net de verhuurder van de jeep gaan bellen toen Bjorn nog 1 laatste poging wilde wagen. En broem, hij deed het! Joeppie! Op naar Darwin met een big smile.

Bij darwin even boodschapjes gedaan en toen de camping zoeken. Oeps, het andere stel kwijtgeraakt. Naja we dachten die zien we dan wel bij de camping want we hadden al een camping net buiten de stad uitgezocht. Maar na veel zoeken toch maar even bij een tankstation gevraagd waar het was. Failliet was die camping, zeiden ze. Balen. Maar ze wezen ons wel naar een andere camping. Grr... andere camping of niet, we waren wel het gezellige stel kwijt. En geen idee waar ze heen zouden gaan. Toch maar even bij tankstation gevraagd of er niet toevallig net een ander stel was geweest die zij ook naar die ene camping gestuurd hebben. En hoe toevallig: zij waren net ervoor ook bij dat tankstation geweest en zo wisten we dus welke camping ze naartoe zouden zijn. Wat een geluk, want we hadden ook nog geen tel nr's uitgewisseld. Op de camping hebben we lekker gekookt, gekletst en geslapen. En natuurlijk de nodige was gedaan.

De laatste dag van onze trip was aangebroken. De (witte) auto moest gewassen worden. Maar die was een beetje rood geel bruin geworden van al het zand tijdens de trip. Dus maar even door de wasstraat gereden en de binnenkant netjes gepoetst. Hij zag er weer uit als nieuw. 'S middags de sleutel met pijn in het hart afgegeven. Omdat het bedrijf net begonnen was opereerde die vanuit een hostel. Omdat we 's nachts al onze vlucht hadden, hadden we gevraagd of we daar mochten douchen. En jep dat mocht. Maar op weg naar boven zagen we een mooie jaccuzie. Huj, das lekker, dachten we. Daar maken we ook even gratis gebruik van. Dus lekker gebubbeld en gedouched. 'S avonds een afscheidsdrankje gedaan met het stelletje en daarna zijn we netjes door hen gedropt op het vliegveld. Want we hadden een vlucht naar .......... Dat gaan we dus nog even niet vertellen. Dat komt weer in het volgende avontuur.


Lang verhaal = Veel foto's. Veel foto's = Veel werk en dus veel tijd. Veel tijd = Veel geduld vanuit jullie kant. ;)

Dikke knuffel en kus van ons!

Raadsel.
In welk land zijn we nu??
Omdat we vroeg in Darwin waren en genoeg tijd over hebben voor de oostkust hebben we nog voor de 4wd trip een reisje geboekt. Een vakantie op een vakantie zoals wij het noemen. Het reizen is namelijk erg vermoeiend en we vonden dat we wel een reisje verdiend hadden. Maar nu het raadsel. Waar zijn we nu? Het is niet in Australie of Thailand! Een paar (oplettende) mensen weten het al, dus die mogen niet meedoen, gna gna.